واژه ای زیباست که بوی عِطر خوشش به انسان نشاط و شادابی را ببخشد و باورش، امید و زندگی را.
واژه ای زشت و ناخوشایند است که غبارش روان و تن انسان را خسته و افسرده کند.
رفتاری زیباست که بهروزی و خوش نامی را برای انسان به ارمغان آورد و انسان بتواند آرامش و آسایش را در درون خود پیدا کند.
رفتاری زشت و ناپسند و کریه است که انسان را مقهور دیگران کند و او را در چاله تاریکی و خفت غرق کند.
اندیشه ای زیباست که سرچشمه گفتار و رفتار زیبای ما باشد به گونه ای که خوش سیرتی، کامیابی و آرامش را به ما هدیه دهد و ما را به سوی بهتر شدن راهبری کند.
No comments:
Post a Comment