Tuesday, May 1, 2007

ای کارگر؛ دستانت گرم باد

نوشته کیومرث سامیا کلانتری
ایران یکی از جوان ترین کشورهای گیتی است. چون بیش از نیمی از ایرانیان را جوانان تشکیل می دهند. این می توانست برای ما یک فرصت باشد. اگر ...
ایران می توانست با در اختیار داشتن معادن بی شمار و چنین نیروی جوان و با استعداد کم مانند یکی از کشورهای پیشرفته ی جهان باشد، اگر ...
و ایران می توانست با چنین گستردگی و گوناگونی آب و هوایی یکی از صادرکنندگان بزرگ محصولات کشاورزی باشد. اگر ...
اگر با فرهنگ گذشته اش قطع رابطه نمی کرد. چون ایرانی در آن زمان شعارش این بود: «کسی که گندم می کارد راستی می افشاند» ولی بعد شد «کاسب حبیب خدا». تولید بی بها گشت و واسطه گری رواج یافت و با واسه گری سر هم دیگر کلاه گذاشتن و دروغ گفتن فراگیر شد.
پس از آن نیز کسی فرهنگ کار و تولید کردن را تعریف نکرد و ایرانی در این برزخ گرفتار شد.
ایرانی تا زمانی که با فرهنگ گذشته اش قطع رابطه نکرده بود، یکی از ابر قدرت های جهان بود. امروز چشم به دست دیگران دارد و جهان سومی اش می نامند.
جوان کارگری که می توانست با تولید در کارگاه ها موجب پیشرفت ایران شود، چون فرهنگ نداشت و کسی به او نگفته بود، کار تو موجب پیشرفت ایران می شود و تو سرمایه این مملکت و مایه افتخار ایرانی، به شغل های کاذب رو آورد.
جوانی که در روستا باید تولید می کرد، به خاطر نداشتن امکانات به شهرها رو آورد و درهیاهوی شهرها گم شد.
ایرانی که در اثر کار و کوشش، سالیان بسیار بزرگترین قدرت جهان بوده، کارتن خواب خیابان ها شد. بدون اینکه خودش هم بداند چرا به این روزگار افتاده.
اگر کسانی هم به فکر تولید می افتادند، گروه دیگری که از موفقیت آنها نگران بودند کارشکنی می کردند و تا آنجا که امکان داشت کاری می کردند که موفق نشود.
با تغییر در مدیریت کارخانه و کارگاه ها، مدیر جدید، دوستان و اقوام و اطرافیان خود را استخدام و مشغول به کار کرد. بدون اینکه به این موضوع بیندیشند که چه هزینه سنگینی صرف مهارت کارگری که چنین آسان از دست می دهند شده.
حال که با فرهنگ گذشته بیگانه شدیم، احتیاج به فرهنگ سازی داریم. باید فرهنگ کار و کارگری رارواج دهیم و کارگر را به این باور که کار یک کارگر چقدر برای ما مهم است و ما نیز بیاموزیم که به کارگران این سرزمین احترام بگذاریم.
یازدهم اردیبهشت روز جهانی کار و کارگر بر یکایک شما کارگران خجسته باد. مهرورزانه دستتان را می فشاریم و برای شما آرزوی کامروایی داریم.

برگرفته از: هفته نامه امرداد

No comments:

Post a Comment